Stilte

Binnenkort te koop, nieuw product: stilte! Zal als een speer gaan, m.n. hier in China! Waar we in Afrika weer beseffen wat een luxe leven we leiden in het Westen, besef ik hier wat heerlijk stilte en rust kunnen zijn zoals we dat in het Westen hebben! Gewoon, alleen kunnen zijn, geen herrie om je heen, geen bergen mensen die overal heen gaan, je voortdurend alle kanten op duwen omdat ze langs willen en haastig rond lopen terwijl er niets te haasten is... Op het treinstation in Beijing hadden we het even helemaal gehad met die drukte. Een enorm, maar dan ook echt enorm station waar geen enkel plekje leeg is omdat overal mensen zitten, staan, lopen, eten, wachten, schreeuwen, rochelen, spugen, smekken, toeteren. Ongelooflijk wat een mensen bij elkaar! Een grote mierenhoop waar je engtevrees zou kunnen krijgen... Tot overmaat van ramp mistten we toen ook nog onze trein! Regen in Beijing zorgt voor belachelijk hoge taxi prijzen, iedereen wil dan immers een taxi, en belachelijk veel opstoppingen want al die taxi's gaan de weg op... Toch waren we ruim op tijd; 4 min. van te voren en konden dus zo (net als in NL) de trein in springen. De bewaking liet ons echter niet meer door, zelfs niet na een - geheel tegen onze principes in - poging tot omkoping. De beste man was onverbiddelijk en wees ons op een bordje waarop stond: "Ticket checking ends 5 minutes before departure". Had nou geen enkele Chinees die we gevraagd hadden hoe vroeg we op het treinstation moesten zijn dit kunnen melden?! Wat is dat k*t! De trein zien staan, iedereen zien instappen en zelf niet door de poort mogen! Het heeft ons vervolgens 2 uur gekost om eindelijk de international desk voor ticketing te vinden en ons treinkaartje kosteloos om te zetten naar de volgende dag. Dat is dan weer geluk! Zonder zin in een belachelijk lange rij te staan voor een taxi (het regende nog steeds) en vastbesloten de volgende dag echt ruim op tijd te zijn hebben we een kamer tegenover het treinstation genomen. We zijn een uur van te voren midden in de mierenhoop bij de ticket checking gaan staan waarna we nog eens 2 uur gewacht hebben want dit keer had de trein vertraging...!
Hoe dan ook, we zijn in Datong aangekomen zoals de bedoeling was! Weliswaar een dag later dan gepland, maar dat was voor het hotel geen probleem. M.b.v. handen en voeten en een gebrekkige vertaling van een student hebben we een taxi geregeld die ons heen en weer gebracht heeft naar het hangend klooster. Daarvoor wilden we tenslotte naar Datong. Het heeft geloond, want het hangend klooster was ontzettend mooi. Wederom druk, maar ook erg bijzonder. Op ons gemak rond gelopen en op de terugweg tegen een enorme hoop zand, midden op de weg, gestuit. De gidsen van de Chinese touringcars aan de andere kant van de hoop helemaal verdwaasd. En tientallen Chinezen rondom die hoop druk aan het discussieren. Niemand kwam meer langs... Geen idee waarom die hoop er lag en hoe die daar nou kwam; niemand sprak Engels. Onze chauffeur wist met zijn taxi boekje wel te melden: "Help, we're in a traffic jam"! Dat is fijn... Wij zagen onze volgende trein alweer vertrekken zonder ons... Gelukkig had onze chauffeur er al snel genoeg van en hobbelden we over de zandweg om de hoop heen.
En nu zitten we in Xi'an. Sinds gister regent het ook hier en zitten we dus een beetje vast in het hostel. Toch hebben we de regen gister wel getrotseerd; we zijn met lokaal vervoer in onze poncho's naar het terracotta leger gegaan. Net een pretpark; vol fastfood tenten, winkeltjes, geplaveide straten enz. Wederom heeeeeel veeeeel Chinezen en 3 enorme hallen waarin delen van het leger zijn opgegraven. Indrukwekkend om al die mannetjes nu in het echt te zien!
Vanavond vertrekken we naar Guilin. Dit keer niet met de trein, maar met het vliegtuig. Wat zou daar mis bij kunnen gaan?! ;) Een overstroming waardoor de luchthaven onder gelopen is...?

Tot snel!
Groetjes, Kevin & Debby

PS voor de trouwgasten: Er zijn kaartjes naar jullie onderweg met een link naar de trouwfoto's! Spannend!
PS2: Voor degenen die zich zorgen maakten we zijn weer beter hoor. Een keer flink overgeven helpt ;) En Mayo, dank voor je aanbod, maar we komen er wel uit...