Eindelijk....... vervolg op renovatie Boys Remand

Na ruim een jaar eindelijk weer een berichtje over Ghana en de bouw van het boys remand waarvan ik beloofd had jullie op de hoogte te houden! Mijn schuld dat het zo lang geduurd heeft, maar ik had bedacht te wachten totdat er weer goed en hoopgevend nieuws was om te vertellen.... Het heeft lang geduurd, waarbij de tijd ook wel heel snel voorbij gegaan is. In Ghana denk ik dat ze meer voor het eerste gaan 'wat duurt het lang', daar heb je immers (voor je gevoel) zeeen van tijd maar lukt het niet of gaat het simpelweg niet ergens vaart in te zetten. Ik ga meer voor het laatste 'wat gaat de tijd snel', want ik doe al drie weken mijn best dit stukje te schrijven maar het lukt telkens niet omdat ik geen tijd lijk te hebben. Daardoor denk ik nu wel weer dagelijks aan Ghana terwijl het me net gelukt was om na een jaar eindelijk maar 1 keer per week aan Ghana te denken....... Mijn grote 'vrijwilligerstrip' heeft zoveel indruk gemaakt dat ik er volgens mij hoogstens in slaag er ooit nog maar 1 keer per maand aan te denken. Gelukkig maar dat er nu dan ook heel goed nieuws te vertellen is! Zelf durf (of wil) ik nog niet teruggaan, maar daarvoor is Wendy in december al terug geweest en gaat Marike 21 april. Zo hou ik 'mijn project' toch wel een beetje in de gaten daar in Ghana! Wendy heeft tijdens haar vrijwilligersperiode (zelfde periode als ik) een stuk nieuwbouw van de school waar ze lesgaf voor elkaar gekregen. In december is ze teruggegaan om het inmiddels afgemaakte gebouw te zien en haar gastfamilie te bezoeken. In het midden van Ghana staat nu een mooi roze Wendy de Ruiter gebouw waar les gegeven wordt! Zij is toen ook naar 'mijn project' geweest waar de bouw van het boys remand, waar Marike en ik een groot deel van het sponsorgeld voor gereserveerd hadden, nog steeds niet af was. Toen Marike en ik vertrokken wisten we dat het sponsorgeld niet voldoende zou zijn om de bouw af te ronden, maar hoopten we dat Victoria (manager van het compound) haar best zou doen meer donaties binnen te krijgen. Met het sponsorgeld is de bouw tot kniehoogte gekomen en in de tussentijd hebben zich telkens wel wat kleine donaties voorgedaan zoals zakken cement van de kerk. Inmiddels blijkt uit de foto's van Wendy dat er nu al menshoge muren staan en kun je zien dat er een aparte douche- en wc-ruimte is. Zo is de bouw gedurende het afgelopen jaar dus langzaam gegroeid.
Maar er is nog beter nieuws! Vorige maand hoorde Marike van een basisschool welke nog een project zocht waar ze de opbrengsten van hun paasmarkt aan konden doneren..... Jullie raden het al, op die manier kan de bouw van het boys remand weer verder gaan en hopen we dat het (binnen een jaar ofzo?!) eindelijk af gemaakt kan worden! Marike gaat het goede nieuws eind april persoonlijk brengen en ik ben heel benieuwd hoe iedereen zal reageren en hoe ver de bouw dan weer kan vorderen. Verder ben ik natuurlijk heel benieuwd hoe het met de social workers gaat en vind ik het stiekem, in Marike's plaats, best spannend. Bij deze spreek ik met mezelf af om als ze weer terug is in NL en ik weer helemaal bijgepraat ben, de tijd niet te snel voorbij zal laten gaan, en snel weer een stukje op site zal zetten!

Fijne paasdagen allemaal!

Groetjes, Debby