Change of plans: What is your question?

Inmiddels alweer een lange tijd geleden dat ik iets op de site gezet heb. Misschien zijn er mensen die zich intussen ook wel eens afgevraagd hebben waarom een nieuw bericht zo lang uitblijft, of waar ik met al dat geld gebleven ben… Ik heb genoten van een paar maanden in het Caribisch gebied! Haha, nee hoor. Het geld staat nog netjes op de bank en plannen voor de besteding en een datum waarop we weer terug naar Ghana zouden gaan waren gewoon nog niet concreet genoeg om te melden.
En waar we in mijn vorig berichtje nog het leven vierden, vooral papa’s leven, hebben we toch weer in een spannende achtbaan gezeten, maar blijft papa’s motto gelden: never start stopping and never stop starting. Wat heb ik een bewondering voor die papa en mama van mij en wat maken ze het makkelijk om door te gaan en niet bij de pakken neer te gaan zitten. Volgend jaar opnieuw de Kennedymars voor papaatje met een hele grote fan aan de kant die zal aanmoedigen totdat ‘ie er gek van wordt (of zal ik toch nog terugkomen op mijn uitspraak na 80 km lopen “dit was eens maar nooit meer”?). Hoe dan ook, wanneer het nodig is gooien we alle plannen om, en ga ik op een later moment dan de bedoeling was samen met pap en mam terug naar Ghana. Resultaat: volgende week zit ik samen met Kevin bij ‘ons project’ om namens pap en mam het mooie feestbedrag een goede bestemming te geven! Net als de mooie sponsorbedragen van Nationale Nederlanden en Mijnsen. Georgina is verrukt (“yes, you come to Ghana!”) en denkt alweer hard na hoe deze nieuwe bedragen goed besteed kunnen worden.

Gisteravond hebben we de stoute schoenen aangetrokken en een ticket naar Ghana geboekt voor dinsdag a.s.! Hoe druk kun je het jezelf maken?! Want nu nog een visum, malariapillen, onderdak, nieuwe EHBO kit enz. enz. regelen… Niks ‘slow, slow’ maar hard aan de bak ;) En waarom vragen stellen? Dat levert ongewenste antwoorden op, dus gewoon doen: morgen ben ik op weg naar Den Haag om bij de Ghanese ambassade visa te regelen die ik direct ook weer mee naar huis wil hebben. De ambassade mevrouw die ik aan de lijn had vond dit vanzelfsprekend. De ambassade meneer die Kevin aan de lijn had vond dit minder vanzelfsprekend…

Kevin: “Hello, we’re are planning to fly next Tuesday, how can we arrange to apply for a visa on time?”
Ambassade meneer: “If you come today, you have it back on Friday, if you come Thursday you have it back on Tuesday”
Kevin: “OK, but I’m flying on Tuesday”
Ambassade meneer: “Then you come today”
Kevin: “Yes I would, but today I can’t make it anymore because you are closing on 13:00”
Ambassade meneer: “Then you come Thursday”
Kevin: “I’m flying on Tuesday, so that will be too late”
Ambassade meneer: “Then you come today, bye, bye” Tuut, tuut, tuut….
Kevin: “!?!?!?”

Nieuwe poging:

Debby: “Hello, I have a question; I would like to apply for a visa through the emergency procedure; does that mean I can come myself to the embassy and retrieve my passport and visa the same day?”
Ambassade mevrouw: “Yes”
Debby: “Really? because I’m intending to fly next Tuesday so I’m in a big hurry”
Ambassade mevrouw: “Yes, what is your question?”
Debby: “I just want to make sure …”
Ambassade mevrouw: “I already said it is possible, what is your question?”
Debby: “uhm….?!”

En zo zitten we weer in het Ghanese… Wat moet je hier nou ook mee?! Hartelijk om lachen en erop gokken dat de ambassade mevrouw gelijk heeft. Zo niet, ben ik wanneer dat moet heel goed in stennis schoppen! Komt vast goed, we hebben in ieder geval alweer veel plezier gehad van deze simpele en typische telefoongesprekken. Langzaam komen weer meer van die typische dingen boven die een glimlach op je gezicht toveren. Morgen zit ik tussen allemaal bruine mensen op de ambassade onlogische instructies op te volgen, kruipen mensen voor en waan ik me al even ver weg. Ghana here we come! And beware, want er moet geld besteedt worden! En papa: KomOpKomOpKomOpKomOpKomOpKomOpKomOpKomOp ;)

Groetjes, Debby